ข้าพเจ้า(นพ.สมบูรณ์ นันทานิช)ได้มีโอกาสไปไต้หวัน ๓ ครั้งแล้ว
ครั้งแรก เดือน พ.ย. ปี ๒๐๐๘ ไปดูงานฉือจี้ กับคณะของศูนย์คุณธรรม
นำโดย ท่าน อจ.ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม
ท่านพล.อ.อ.วีรวิท คงศักดิ์ และท่านอจ.นราทิพย์ พุ่มทรัพย์ ผอ.ศูนย์คุณธรรม
ครั้งที่ ๒ เดือน ก.ย. ปี ๒๐๐๙ ไปเข้าประชุม สมาคมแพทย์อาสาฉือจี้นานาชาติ(TIMA)
ครั้งที่ ๓ เดือน ธ.ค. ปี ๒๐๑๐ ไปเข้าร่วมพิธี โซ่วเจิ้ง (Certification Ceremony)
------------------------
สองครั้งแรก ได้ร่วมคณะคนไทยเข้าพบ ทุกคนได้รับ กำไล คล้องข้อมือจากมือท่าน
กำไลนี้ เขาว่าทำด้วยวัสดุพลาสติก
ที่มาจากการทำ Recycle
มีสารเรืองแสงในที่มืดด้วย (เหมือนตัวเลข ที่นาฬิกาปลุก)
ดังนั้น เวลาเข้าห้องดับไฟ หรือมืดๆ
เราจะเห็นกำไลข้อมือเรืองแสง ของชาวฉือจี้ ถ้าเห็นอย่าตกใจ
ไม่ได้มี คุณวิเศษ พิสดารอะไร
เป็นของที่ ใช้ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ธรรมดาๆ
จะมีเม็ดกำไล ๑ เม็ด มีรูปท่านธรรมมาจารย์เล็กๆติดอยู่
ตาไม่ดี (ตาคนแก่) ก็มองไม่เห็น ต้องใช้แว่นขยายดู
อันนี้เป็น สัญญาลักษณ์ หรือเครื่องเตือนใจ ให้ชาวฉือจี้ คิดถึงอาจารย์
ให้คิดถึง "จิตพุทธะ ปณิธานธรรมมาจารย์"
ทุกคนจะเก็บไว้อย่างดี เป็นของของตน ไม่ให้ใคร
เป็นของเฉพาะตัว ที่ท่าน 上人 ซ่างเหริน ให้ไว้
ข้าพเจ้าเห็นชาวฉือจี้ จำนวนมากสวมกำไล เวลาออกปฏิบัติงาน
ครั้งแรกนั้น ท่านได้เข้ามาทักทายหมู่คณะคนไทยเป็นภาษาจีนด้วยความเมตตา
คุณยงเกียรติ ท่านได้กรุณา แนะนำข้าพเจ้า ให้ท่าน 上人 รู้จักข้าพเจ้า
ว่าเป็นหมอมาจากเมืองไทย
ขณะที่ท่านสวมกำไลให้ข้าพเจ้า
ครั้งที่ สอง ข้าพเจ้าถูกเชิญให้ขึ้นไปพูดบนเวที ที่ประชุมใหญ่
ศาลาจิ้งซือ
ท่าน 上人 ท่านนั่งเป็นประธาน ฟังข้าพเจ้าพูด
(ท่านฟังทุกๆคน ที่พูดบนเวที)
ข้าพเจ้าพูดภาษาไทย มี คุณบังอร ท่านได้กรุณาเป็นล่ามแปลให้
ครั้งที่สาม ข้าพเจ้าและคณะคนไทยที่ได้ไปเข้าพิธี โซ่งเจิ้ง
ได้รับเชิญเป็นพิเศษ ให้ไปพบท่าน 上人 ซ่างเหริน ที่กุฏิท่าน
ที่สมณาราม ออกนอกเมือง ฮัวเหลียงไปไม่ไกล
คนไทยที่ได้ไปพร้อมข้าพเจ้ามี คุณ กวิชช์ ไตรวงศ์ไพศาล คุณพิพัฒน์ ทิพย์ธวัชวงศา
คุณวัชราภรณ์ ทิพย์ธวัชวงศา(น้องหญิง) คุณชนะ
คนไต้หวัน ก็มี คุณเมตตา แซ่ชิว คุณสมหวัง
กลุ่มเราไปถึงที่สมณารามราว แปดโมงเช้า เศษ วันที่ ธันวาคม พ.ศ.2554
นั่งรอกลุ่มที่กำลังเข้าพบอยู่ ไม่ทราบว่าจากที่ไหน
หลังจากกลุ่มเราเข้าพบ ก็จะมีคณะฉือจี้ยุโรปเข้าต่อจากเรา
ที่ทราบเพราะว่า ท่านให้พวกเรานั่งฟังท่าน 上人 ซ่างเหริน
พูดสนทนากับกลุ่มยุโรปด้วย
กลุ่มเรานั่งสนทนากับท่าน เกือบสองชั่วโมง
กลุ่มยุโรปเข้าไปพูดสนทนา ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็จบ
ถึงเวลาฉันเพลพอดี
เจ้าหน้าที่สมณาราม จัดให้ข้าพเจ้านั่งร่วมโต๊ะอาหารกับท่าน 上人 ซ่างเหรินด้วย
ข้าพเจ้ามัวแต่วิ่งหาซันเป่า พอได้ซันเป่าก็ต้องหาทางไปตึกที่ทานอาหาร
คุณเมตตา ก็เร่งลุ้นผมเต็มที่ พอเดินไปถึง พวกยุโรป
และพวกไหนก็ไม่รู้จักไปนั่งโต๊ะท่าน上人 ซ่างเหริน เต็มหมดแล้ว
เออ ก็ดีเหมือนกัน ข้าพเจ้าก็พูด ฟังภาษาจีนไม่รู้เรื่อง
ไปนั่งก็ไม่มีล่ามแปล ก็ได้แต่ ใบ้ อมยิ้มไป
คราวหน้าถ้ามาอีก ต้องติดซันเป่าไว้กับตัว
หรือไม่ก็ให้เลขา เอาไปวางจองที่เก้าอี้โต๊ะท่าน 上人 ซ่างเหริน เลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น