ในบ่ายวันที่ 19 ธันวาคม 2552
คณะอาสาสมัคร ฉือจี้ โพธาราม ได้ไปเยี่ยม
ลุงหมิก ครอบครัวบุญคุณที่ ต.หนองโพ อ.โพธาราม
อีกครั้งหนึ่ง
เมื่อไปถึงก็ได้พบกับลุกหมิกนั่งอยู่ที่ศาลาประจำหมู่บ้านเช่นเคย
พวกเราได้ไปทักทาย
ลุงหมิกท่าทางดีใจมาก
ดูอ้วนท้วนมากขึ้นมาก เสียดายเราไม่ได้เอาเครื่องชั่งน้ำหนักไปด้วย
จะได้ทราบว่าสุขภาพของลุงหมิกอ้วนขึ้น ผอมลงหรือไม่
ครั้งแรกที่เรามาเยี่ยมเมื่อราวเดือน กพ.๒๕๕๒ ลุกหมิกดูหิวอ้างว้าง
ไม่ค่อยอยากคุยกับพวกเรานัก พวกเราก็ไม่รู้จะให้ "ความรัก"อย่างไร
จำได้ว่า คุณสุชนมานั่งคุย ป้อนนมกล่องให้ 2 กล่องลุงหมิดดูดรวด
เดียวหมดเกลี้ยงทั้ง 2 กล่อง
(คุณสุชนว่า คงกำลังหิวอยู่)
ประเด็นเรื่องที่พัก ที่อยู่ของลุงหมิก คณะกรรมการมูลนิธิได้มีมติให้แล้ว
จะออกเงินค่าเช่าบ้านให้เดือนละ 1,000 บาท
แต่จนถึงบัดนี้ก็ยังไม่สามารถหาบ้านเช่าได้
เมื่อสองเดือนก่อนข้าพเจ้า ออกตะเวณหาคนที่รู้จัก ที่รู้ว่ามีบ้านเช่าว่าง
ไปหาเจ้าของบ้าน เจ้าของบ้านบอกว่าถ้าผมจะมาเช่าเปิดคลินิกก็จะให้เช่า
แต่ถ้าจะเช่าให้ลุกหมิกอยู่ ก็ไม่ให้เช่า
บางคน พอเราไปถาม เขาบอกว่า ให้ไปปล่อยวัด
พวกหมาแมวไม่มีที่อยู่ก็ยังไปปล่อยวัดเลย
เลยเรื่องบ้านของลุกหมิกจึงเป็นปัญหาที่ยังไม่รู้จะทำอย่างไร
อาสาสมัครคนหนึ่งท่านใจดีมาก ยินดีรับไปอยู่ที่บ้านท่าน แต่บ้านท่านอยู่ไกล
อีกอำเภอหนึ่งลุกหมิกไม่ยินดีไป ดูแกก็มีความสุขกับสิ่งแวดล้อมที่แกอยู่ทุกวันนี้
อีกอย่างก็เกรงใจอาสาสมัครท่านนี้ว่าจะเป็นภาระมากไปหรือไม่
ปัญหาเรื่องสายตา จากโรคต้อหิน ตาเสียไปแล้ว 1 ข้างเนื่องจากไม่ได้มารักษาต่อเนื่องและเพียงพอ
ว่ายังมาตรวจตามนัดอยู่ ยาไม่ได้หยอดแล้ว
มียาเม็ดวิตามินหลายห่อ ทิ้งไว้ในห้องน้ำ หยิบมาดู ก็หมดอายุแล้ว ได้ทิ้งไป
บริเวณที่อ่านหนังสือพิมพ์หมู่บ้านที่ลุงหมิกอยู่ ก็ดูสกปรกเลอะเทอะมาก
พวกเราช่วยกันเก็บขยะ กวาดพื้น ล้างห้องน้ำ ซักเสื้อผ้า ของลุงหมิก
ตาก
ปัญหาในการทำงานคือ
ไม่มีที่ตากเสื้อผ้า อาจต้องเตรียมเชือกมาขึงทำราวแขวน
ที่นอนลุงหมิก เป็นที่โล่ง กลางคือคงหนาว ลุงเอาป้ายโฆษณาไวนิว มาขึงกันลงตรงที่แกนอน
กันลมอาจได้บ้าง กันฝนคงไม่ได้
อาจเอาผ้าไวนิว ที่ไม่มีคนใช้มาให้ขึงเพิ่ม ไม่รู้ว่าทาง อบต จะว่าหรือไม่
ถุงดำเก็บขยะไม่มี ไม่ได้เอามา
อส.ท่านหนึ่งเสนอให้เอาเตาหุงข้าวมาให้ ที่แกใช้อยู่กำลังจะพังแล้ว
แกไม่มีรองเท้าใส่ ถ้าเอามาจะใส่หรือไม่ น่าลองดู
ก่อนกลับพวกเราไม่ผลัดกันมอบของขวัญปีใหม่จากมูลนิธิฉือจี้ ประเทศไทยให้ได้แก่
ขนม ข้าวสาร เสื้อยืด ผ้าห่ม เงินสดอีกจำนวนหนึ่ง
กล่าวให้อวยพร ร้องเพลงครอบครัวเดียวกัน
เมื่อพวกเราขึ้นรถ ปรากฏว่าลุงเดินออกมาส่งโบกมือให้
ยิ้มแย้ม ส่งด้วยความดีใจ ร่าเริง น้องหญิงจับภาพไว้ไม่ทัน
พวกเราเหนื่อย ร้อน แต่ก็สุขใจมาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น